1. Kapsam
Bilindiği üzere, 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun(1)
34 ila 39 uncu maddelerinde düzenlenen elektrik ve havagazı tüketim vergisinin
tarh, tahakkuk ve tahsili ilgili belediyelerce yapılmakta iken, 5828 sayılı 2009
Yılı Merkezi Yönetim Bütçe Kanununun(2) 29 uncu maddesinin (9)
numaralı fıkrasıyla yapılan değişiklikle; 1/1/2009 tarihinden sonra verilmesi
gereken elektrik ve havagazı tüketim vergisi beyannamelerine uygulanmak üzere bu
verginin tarh, tahakkuk ve tahsiline Maliye Bakanlığına bağlı vergi dairelerinin
yetkili olduğu, söz konusu verginin sorumlularınca kurumlar vergisi yönünden
bağlı bulundukları vergi dairesine, Maliye Bakanlığınca belirlenecek usul ve
esaslara göre bir beyannameyle bildirilmesi ve verginin de aynı sürede, Genel
Bütçenin (B) işaretli cetveline gelir kaydedilmek üzere, ödenmesi esası
getirilmiş ve konuya ilişkin olarak 36 Seri No.lu Belediye Gelirleri Kanunu
Genel Tebliği(3) yayımlanmıştır.
5917
sayılı Bütçe Kanunlarında Yer Alan Bazı Hükümlerin İlgili Kanun ve Kanun
Hükmünde Kararnamelere Eklenmesi ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde
Değişiklik Yapılmasına İlişkin Kanunun(4) 18 inci maddesiyle, bu
Kanunun yayımı tarihi itibarıyla yürürlüğe girmek üzere 5828 sayılı Kanunda yer
alan düzenlemeye benzer bir hüküm 2464 sayılı Kanuna geçici 6 ncı madde olarak
eklenmiştir.
2464
sayılı Kanuna eklenen geçici 6 ncı maddeyle, “31/12/2009 tarihine kadar tahakkuk
eden elektrik ve havagazı tüketim vergileri için; bu Kanunun 35 inci maddesinin
ikinci fıkrasında yer alan “ilgili belediyeye” ibaresi “kurumlar vergisi
yönünden bağlı bulundukları vergi dairesine” şeklinde, 39 uncu maddesinde yer
alan “belediyeye bir beyanname ile bildirmeye ve vergiyi aynı sürede ödemeye
mecburdurlar.” ibaresi “kurumlar vergisi yönünden bağlı bulundukları vergi
dairesine, Maliye Bakanlığınca belirlenen usul ve esaslara göre bir beyannameyle
bildirmeye ve vergiyi aynı sürede, genel bütçenin (B) işaretli cetveline gelir
kaydedilmek üzere ödemeye mecburdurlar; verginin tarh, tahakkuk ve tahsiline
ilgili vergi daireleri yetkilidir.” şeklinde uygulanır.” hükmü getirilmiş
bulunmaktadır.
Söz
konusu düzenleme, elektrik ve havagazı tüketim vergisine ilişkin 2464 sayılı
Kanunun 35 ve 39 uncu maddelerinin uygulanmasına yönelik olup bu Tebliğin
konusunu, 31/12/2009 tarihine kadar verilecek beyannameler üzerine tahakkuk
edecek olan elektrik ve havagazı tüketim vergisinin tarh, tahakkuk ve tahsili
hususlarındaki açıklamalar oluşturmaktadır.
2. Verginin
Konusu
Belediye sınırları ve mücavir alanlar içinde elektrik ve havagazı
tüketimi, elektrik ve havagazı tüketim vergisine tabi bulunmaktadır.
Belediye sınırları ve mücavir alanlar dışında tüketilen elektrik ve
havagazı ile belediye hizmetlerinin götürülmediği mücavir alanlarda tüketilen
elektrik ve havagazı, vergiye tabi değildir.
2464
sayılı Kanunun 104 üncü maddesine göre, elektrik ve havagazı tüketim vergisinin
mücavir alanlarda uygulanabilmesi için belediye hizmetlerinin bu mahallere
götürülmüş olması şarttır.
Bu
kapsamda mahalline götürülmesi gereken belediye hizmetleri; taşıtların mahallin
özelliğine göre gidebileceği yolun yapılması veya bakıma alınması ile temiz ve
sağlığa uygun içme ve kullanma suyu temin edilmesidir.
İlgili
belediyeler veya valilikler kendi mülki veya mücavir alan sınırlarındaki
değişiklikleri, değişikliğin vuku bulduğu tarihi izleyen 15 gün içinde elektriği
tedarik eden veya havagazı dağıtımı yapan kuruluşlara bildirirler.
3. Mükellef ve Sorumlu
Elektrik ve havagazı tüketim vergisinin mükellefi elektrik ve havagazını
tüketenlerdir.
20/2/2001 tarihli ve 4628 sayılı Elektrik Piyasası Kanununa(5)
göre elektrik enerjisini tedarik eden ve havagazını dağıtan kuruluşlar, satış
bedeli ile birlikte bu verginin de tahsilinden ve kurumlar vergisi yönünden
bağlı bulundukları vergi dairesine yatırılmasından sorumludurlar. Organize
sanayi bölgelerinde tüketilen elektrik enerjisinin vergisini organize sanayi
bölgeleri tüzel kişiliklerine elektriği temin eden kuruluşlar
öder.
Buna
göre, organize sanayi bölgelerinde tüketilen elektriğin, elektrik ve havagazı
tüketim vergisinin sorumlusu, organize sanayi bölgesi tüzel kişiliğine elektriği
temin eden kuruluştur.
4.
İstisnalar
Kazanç
amacı gütmemek şartıyla işletilen; hastane, dispanser, klinik, sağlık ocağı ve
merkezleri, rehabilitasyon, teşhis ve tedavi merkez ve kurumları, doğum ve çocuk
bakımevleri, kreşler, sanatoryum, prevantoryum gibi sağlık kuruluşları ile
düşkünler evi, yetimhaneler, Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Genel
Müdürlüğü ve korunmaya muhtaç çocukları koruma birliklerine ait çocuk yurtları
ve bunlara bağlı işyerleri gibi sosyal yardım kuruluşlarında tüketilen elektrik
vergiden istisnadır.
Dini
hizmetlerin ifasına mahsus ve umuma açık bulunan cami, mescit, kilise ve havra
gibi ibadethanelerde; milletlerarası panayır, sergi ve fuarlarda, bunların giriş
yerlerinde, mal teşhir edilen ve satılan pavyonlarda ve doğrudan doğruya
elektrik ve havagazı üreten dağıtım ve istihsal müesseselerinde tüketilen
elektrik, elektrik ve havagazı tüketim vergisinden
müstesnadır.
Elektrik üretimi yapan bir işletmenin sadece elektrik üretim tesisinde
tükettiği elektrik bu vergiden istisna olup, bu işletme tarafından üretilen
elektriğin, elektrik üretim tesisi dışında kullanılması veya diğer işletmelere
satılması halinde istisna uygulanmayacaktır.
Ayrıca, doğrudan doğruya elektrik ve havagazı üretmeyen yalnızca iletim
ve dağıtım yapan işletmelerce tüketilen elektrik istisna kapsamında
değerlendirilemeyeceğinden vergiye tabidir.
Yukarıda sayılan kurum ve kuruluşların kamu kurum veya kuruluşu olup
olmaması istisna uygulamasına engel değildir.
5. Matrah
Verginin matrahı, elektriğin iletimi, dağıtımı ve perakende satış
hizmetlerine ilişkin bedelleri hariç olmak üzere elektrik enerjisi satış bedeli
ile havagazının satış bedelidir. Matraha vergi, fon ve paylar dâhil
edilmez.
Buna
göre, elektrik satış bedelinden elektriğin iletimi, dağıtımı ve perakende satış
hizmetlerine ilişkin bedeller düşüldükten sonra kalan tutar elektriğe ilişkin
matrahı oluşturacaktır. Havagazına ilişkin matrah ise doğrudan havagazının satış
bedelidir.
Elektrik ve havagazı tüketim vergisinin matrahına her ne ad altında
olursa olsun herhangi bir vergi, fon veya pay dâhil edilmeyecektir.
6. Oran
Elektrik ve havagazı tüketim vergisinin oranı, vergiye tabi tüketilen
elektrik ve havagazının satış bedeli üzerinden % 5’tir.
Bu
oran, imal ve istihsal, taşıma, yükleme, boşaltma, soğutma, telli ve telsiz
telgraf ve telefon müraselesi (haberleşmesi) işlerinde tüketilen elektriğin
satış bedeli üzerinden yüzde 1 olarak uygulanır.
7. Tarh, Tahakkuk ve
Ödeme
Elektrik ve havagazı tüketim vergisi, sorumluların kurumlar vergisi
yönünden bağlı bulundukları vergi dairesince tarh olunur.
Elektrik enerjisini tedarik eden veya havagazını dağıtan kuruluşlar
tahsil ettikleri vergiyi, bu Tebliğin ekinde yer alan beyanname örneğine uygun
olarak tahsil tarihini takip eden ayın 20 nci günü akşamına kadar kurumlar
vergisi yönünden bağlı bulundukları vergi dairesine beyan etmek ve aynı süre
içinde ödemekle yükümlüdürler.
Elektrik ve havagazı tüketim vergisi beyannamelerinin, 340 ve 346 Sıra
No.lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğlerinde belirtilen usul ve esaslar
doğrultusunda elektronik ortamda verilmesi zorunludur. Bu zorunluluğa
uymayanlara, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun(6) mükerrer 355 inci
maddesi uyarınca durumlarına uygun özel usulsüzlük cezası
kesilir.
8. Usul
Hükümleri
Elektrik ve havagazı tüketim vergisinin tarh, tahakkuk ve tahsili,
sorumluların kurumlar vergisi yönünden bağlı bulundukları vergi dairesi
tarafından, 213 sayılı Kanun ile 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü
Hakkında Kanun(7) hükümleri çerçevesinde,
gerçekleştirilir.
9. Yürürlükten Kaldırılan
Düzenlemeler
36
Seri No.lu Belediye Gelirleri Kanunu Genel Tebliği bu Tebliğin yayımı tarihi
itibarıyla yürürlükten kaldırılmıştır.
Tebliğ
olunur.
Ek: Beyanname
örneği
Tüketim Vergisi
Beyannamesini görmek için tıklayınız
1 29/5/1981
tarihli ve 17354 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanmıştır.
2 31/12/2008
tarihli ve (1. mükerrer) 27097 sayılı Resmî Gazete’de
yayımlanmıştır.
3 15/1/2009
tarihli ve 27111 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanmıştır.
4 10/7/2009
tarihli ve 27284 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanmıştır.
5 3/3/2001
tarihli ve 24335 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanmıştır.
6 10/1/1961
tarihli ve 10703 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanmıştır.
7 28/7/1953
tarihli ve 8469 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanmıştır.
|