Kanun No.
5810
Kabul Tarihi: 12/11/2008
MADDE
1 – 6/6/1985
tarihli ve 3218 sayılı Serbest Bölgeler Kanununun 1 inci maddesi aşağıdaki
şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE 1 – Bu Kanun; ihracata
yönelik yatırım ve üretimi teşvik etmek, doğrudan yabancı yatırımları ve
teknoloji girişini hızlandırmak, işletmeleri ihracata yönlendirmek ve
uluslararası ticareti geliştirmek amacıyla serbest bölgelerin kurulması, yer ve
sınırlarıyla faaliyet konularının belirlenmesi, yönetimi, işletilmesi,
bölgelerdeki yapı ve tesislerin teşkili ile ilgili hususları
kapsar.”
MADDE
2 – 3218 sayılı Serbest Bölgeler
Kanununun 4 üncü maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
“Faaliyet konuları ve
koordinasyon:
MADDE 4 – Serbest bölgelerde,
Yüksek Planlama Kurulunca uygun görülecek her türlü sınai, ticari ve hizmetle ilgili faaliyetler
yapılabilir.
Üretici işletmelerin talepleri
hariç olmak üzere, fiyat, kalite ve standartlarla ilgili olarak kamu kurum ve
kuruluşlarına kanunlarla ve diğer mevzuatla verilen yetkiler serbest bölgelerde
uygulanmaz.
Serbest bölgelerde yapılan
faaliyetleri değerlendirmek, bu bölgelerin geliştirilmesine ve sorunların
çözümüne ilişkin stratejileri belirlemek ve önerilerde bulunmak üzere Serbest
Bölgeler Koordinasyon Kurulu oluşturulmuştur. Kurulun teşkili ile çalışma usul
ve esasları yönetmelikle belirlenir.”
MADDE
3 – 3218 sayılı Serbest Bölgeler
Kanununun 5 inci maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
“Yerli veya yabancı gerçek veya
tüzel kişiler Dış Ticaret Müsteşarlığından ruhsat almak kaydıyla serbest
bölgelerde faaliyette bulunabilirler. Serbest bölgelerde faaliyette bulunan
yatırımcı kullanıcılara Hazinenin özel mülkiyetinde bulunan arazi, arsa ve
binalar kiralanabilir veya bunlar üzerinde 49 yıla kadar irtifak hakkı tesis
edilebilir. Devletin hüküm ve tasarrufu altındaki yerler için aynı süre ile
kullanma izni verilebilir.”
MADDE
4 – 3218 sayılı Serbest Bölgeler
Kanununun 6 ncı maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki
şekilde değiştirilmiştir.
“Serbest
bölgeler, Türkiye Gümrük Bölgesinin parçaları olmakla beraber; serbest dolaşımda
olmayan eşyanın herhangi bir gümrük rejimine tabi tutulmaksızın ve serbest
dolaşıma sokulmaksızın, gümrük mevzuatında öngörülen haller dışında
kullanılmamak ya da tüketilmemek kaydıyla konulduğu, ithalat vergileri ile
ticaret politikası önlemlerinin ve kambiyo mevzuatının uygulanması bakımından
Türkiye Gümrük Bölgesi dışında olduğu kabul edilen ve serbest dolaşımdaki
eşyanın bir serbest bölgeye konulması nedeniyle normal olarak eşyanın ihracına
bağlı olanaklardan yararlandığı yerlerdir.”
MADDE
5 – 3218 sayılı Serbest Bölgeler
Kanununun 8 inci maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
“Bedeli 5000 ABD doları veya
karşılığı Yeni Türk Lirasını geçmeyen Türkiye mahreçli mallar, isteğe bağlı
olarak ihracat işlemine tabi tutulmayabilir.”
MADDE
6 – 3218 sayılı Serbest Bölgeler
Kanununun 12 nci maddesi aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
“MADDE 12 –
Serbest bölgelerde 4817 sayılı Yabancıların Çalışma İzinleri Hakkında Kanun,
4875 sayılı Doğrudan Yabancı Yatırımlar Kanunu, 5393 sayılı Belediye Kanununun
ölüm ve yangın halleri, kanalizasyonların inşa ve tamiri ile içme, kullanma,
endüstri suyunu sağlamaya ve gaz, su, elektrik sarfiyatını denetlemeye yönelik
maddeleri dışında kalan hükümleri, 5682 sayılı Pasaport Kanunu, 5683 sayılı
Yabancıların Türkiye'de İkamet ve Seyahatleri Hakkında Kanun ile diğer
kanunların bu Kanuna aykırı hükümleri uygulanmaz. Ayrıca, 5 inci maddenin
ikinci fıkrasında belirtilen işlemler, 2886 sayılı Devlet İhale Kanunu
hükümlerine tabi değildir.”
MADDE
7 – 3218 sayılı Serbest Bölgeler
Kanununun geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
“Avrupa Birliğine tam üyeliğin
gerçekleştiği tarihi içeren yılın vergilendirme döneminin sonuna kadar;
a) Serbest bölgelerde üretim
faaliyetinde bulunan mükelleflerin bu bölgelerde imal ettikleri ürünlerin
satışından elde ettikleri kazançları gelir veya kurumlar vergisinden
müstesnadır. Bu istisnanın 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 94 üncü maddesinin
birinci fıkrasının (6) numaralı bendinin (b) alt bendi ile 5520 sayılı Kurumlar
Vergisi Kanununun 15 inci ve 30 uncu maddeleri uyarınca yapılacak tevkifata etkisi yoktur.
b) Bu bölgelerde üretilen ürünlerin
FOB bedelinin en az % 85’ini yurtdışına
ihraç eden mükelleflerin istihdam ettikleri personele ödedikleri ücretler gelir
vergisinden müstesnadır. Bu oranı % 50’ye kadar indirmeye ve kanuni seviyesine
kadar yükseltmeye Bakanlar Kurulu yetkilidir. Yıllık satış tutarı bu oranın
altında kalan mükelleflerden zamanında tahsil edilmeyen vergiler cezasız olarak,
gecikme zammıyla birlikte tahsil edilir.
c) Bu bölgelerde gerçekleştirilen
faaliyetlerle ilgili olarak yapılan işlemler ve düzenlenen kağıtlar damga vergisi ve harçlardan müstesnadır.
Bu maddenin uygulanmasına ilişkin
usul ve esasları belirlemeye Maliye Bakanlığı yetkilidir.”
MADDE
8 – 3218 sayılı Serbest Bölgeler
Kanununa aşağıdaki geçici maddeler eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 5 – Bu maddenin
yürürlüğe girdiği tarihten önce serbest bölgelerde faaliyet ruhsatı almış olan
kullanıcılara kiralanan arazi, arsa ve binalardan Hazinenin mülkiyetinde
bulunanların ruhsat ve kira süresi, Dış Ticaret Müsteşarlığınca 49 yıla kadar
uzatılabilir. Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar yönetmelikle
belirlenir.
GEÇİCİ MADDE 6 – Serbest bölgeler,
Avrupa Birliğine tam üyeliğin gerçekleştiği tarihe kadar, gümrük rejimleri
açısından Türkiye Gümrük Bölgesi dışında, menşe hükümlerinin uygulanması
bakımından ise Türkiye Gümrük Bölgesi sayılır.”
MADDE
9 – 27/10/1999
tarihli ve 4458 sayılı Gümrük Kanununa aşağıdaki geçici madde
eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 7 – Bu Kanunun 152
nci, birinci fıkrasının (a) bendi hariç olmak üzere
157 nci, 158 inci ve bölgede faaliyette bulunan
işletmelerin ihtiyaçlarıyla sınırlı olarak 185 inci maddelerinin 3218 sayılı
Serbest Bölgeler Kanununa aykırı olan hükümleri, Avrupa Birliğine tam üyeliğin
gerçekleştiği tarihe kadar uygulanmaz. Ancak 158 inci ve 185 inci madde
hükümleri, 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu yönünden uygulanmaya devam
olunur.
Bu maddenin yürürlüğe girdiği
tarihten önceki dönemler için 4760 sayılı Kanuna göre tarhiyat yapılmaz, daha
önce yapılan tarhiyatlardan vazgeçilir, tahakkuk eden tutarlar terkin edilir.
Tahsil edilmiş tutarlar ret ve iade edilmez.”
MADDE
10 – Bu Kanunun;
a) 7 nci
maddesi 1/1/2009 tarihinden geçerli olmak üzere yayımı
tarihinde,
b) Diğer maddeleri ise yayımı
tarihinde,
yürürlüğe
girer.
MADDE
11 – Bu Kanun hükümlerini Bakanlar
Kurulu yürütür.
24/11/2008 |