| 
 Kanun No. 5569                                                                                                 
Kabul Tarihi : 27/12/2006 
             Amaç 
             MADDE 1 – (1) Bu Kanunun amacı; küçük ve orta büyüklükteki 
işletmelerin, Türkiye’de faaliyette bulunan bankalar ve diğer malî kurumlardan 
almış oldukları ve 31/10/2006 tarihi itibariyle bu kuruluşlar nezdinde donuk veya şüpheli alacaklar hesabına intikal etmiş 
bulunan kredi borçlarına ilişkin olarak, çerçeve anlaşma ve sözleşmeleri 
kapsamında;  
             a) Söz 
konusu kredi borçlarının vadelerini uzatmak,  
             b) Bu 
işletmelerin kredilerini yenilemek,  
             c) 
İşletmelere ilave yeni kredi vermek, 
             ç) 
Anapara ve/veya asli faiz ve/veya temerrüt faizi veya kâr paylarını indirmek 
veya bunlardan vazgeçmek,  
             d) 
Anapara, faiz veya kâr payı alacaklarını; kısmen veya tamamen iştirake çevirmek, 
aynî, nakdî  ya 
da tahsil şartına bağlı bir bedel karşılığı devir veya temlik etmek, borçlu 
ya da üçüncü kişilere ait aynî değerler karşılığında 
kısmen veya tamamen tasfiye etmek, 
             e) 
Diğer bankalarla birlikte hareket ederek protokoller yapmak, 
 
             
şeklinde alınacak tedbirlerle, malî kesime olan geri ödeme 
yükümlülüklerini yerine getirebilmelerine ve istihdama katkıda bulunmaya devam 
etmelerine imkân verilmesini sağlamaktır.  
             (2) 
Birinci fıkrada belirtilen, kredileri kısmen veya tamamen iştirake çevirme 
işlemi, 4603 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Ziraat Bankası, Türkiye Halk Bankası 
Anonim Şirketi ve Türkiye Emlak Bankası Anonim Şirketi Hakkında Kanuna tâbi 
bankalar ile yönetimi ve denetimi Tasarruf Mevduatı Sigorta Fonuna devredilen 
bankalar tarafından yapılamaz. 
             (3) 
30/1/2002 tarihli ve 4743 sayılı Malî Sektöre Olan Borçların Yeniden 
Yapılandırılması  ve Bazı Kanunlarda 
Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun uygulamasından yararlanmış olanlar bu Kanun 
kapsamına girmez. 
             Tanımlar 
             MADDE 2 – (1) Bu Kanunun uygulanmasında; 
             a) 
Banka: 19/10/2005 tarihli ve 5411 sayılı Bankacılık Kanununun 3 üncü maddesinde 
geçen banka tanımını, 
             b) 
Birlik: Türkiye Bankalar Birliği ve/veya Türkiye Katılım Bankaları 
Birliğini, 
             c) 
Çerçeve Anlaşmaları: Bu Kanunun  3 üncü 
maddesi uyarınca imzalanacak Finansal Yeniden 
Yapılandırma Çerçeve Anlaşmalarını,  
             ç) 
Diğer malî kurumlar: Ana faaliyet konuları para ve sermaye piyasaları olan ve bu 
konularda kendi özel mevzuatı uyarınca alınan izin ve ruhsat ile faaliyet 
gösteren kurumlardan, finansal kiralama şirketleri, 
faktoring şirketleri, tüketici finansman şirketleri ve 
varlık yönetim şirketleri ile Kredi Garanti Fonu İşletme ve Araştırma A.Ş.’yi, 
 
             d) 
Kurul: Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurulunu,  
             e) 
Küçük ve orta büyüklükteki işletme (KOBİ): İki yüz elli kişiden az yıllık 
çalışan istihdam eden veya yıllık net satış hasılatı ya da bilanço aktif toplamı yirmibeş milyon Yeni Türk Lirasını aşmayan 
işletmeleri, 
             f) 
Sözleşme: Finansal Yeniden Yapılandırma Çerçeve 
Anlaşmaları kapsamında yapılan finansal yeniden 
yapılandırma sözleşmelerini, 
             ifade 
eder. 
             Finansal 
yeniden yapılandırma çerçeve anlaşmaları  
             MADDE 3 – (1) Bankalar ile diğer malî kurumların ve Tasarruf 
Mevduatı Sigorta Fonu ile Tasfiye Halinde Türkiye Emlak Bankası Anonim 
Şirketinin alacakları; Birlik tarafından hazırlanacak, alacaklı kurumların 
yetkili temsilcilerince imzalanacak ve onaylama ve kabule ilişkin genel şartları 
Kurul tarafından bu Kanunun yürürlüğe girmesinden itibaren bir ay içerisinde 
çıkarılacak yönetmelikte gösterilecek olan Finansal 
Yeniden Yapılandırma Çerçeve Anlaşmaları kapsamında ve bu anlaşmaların Kurul 
tarafından onaylandığı tarihten itibaren iki yıllık bir süre içinde finansal yeniden yapılandırma sözleşmelerine bağlanmak 
şartıyla gerektiğinde, ihtiyaç duyacakları makine-ekipmanın teminine yönelik 
bunların rehni karşılığı kredi kullandırımı da dahil olmak üzere, ilave finansman sağlanmak 
suretiyle yeniden yapılandırılabilir veya yeni itfa planlarına 
bağlanabilir. 
             (2) 
Gerektiğinde ilave finansman da sağlanmak suretiyle yeniden yapılandırılacak 
veya yeni bir itfa planına bağlanacak alacakların kapsamı; borçluların 
nitelikleri, asgari tutar ve şartları ve alacaklılar ile borçlular arasında ayrı 
ayrı imzalanacak finansal 
yeniden yapılandırma sözleşmelerinin asgari unsurları birinci fıkradaki usûlle 
saptanan Finansal Yeniden Yapılandırma Çerçeve 
Anlaşmalarıyla belirlenir. Finansal Yeniden 
Yapılandırma Çerçeve Anlaşmalarını imzalamayanlar tarafından yapılacak sözleşme 
ve işlemler için bu Kanun hükümleri uygulanmaz. 
             (3) 
Finansal  
Yeniden Yapılandırma Çerçeve Anlaşmaları hükümleri kapsamında 
düzenlenecek finansal  
yeniden yapılandırma sözleşmelerini imzalamış KOBİ’lerin, 31/10/2006 tarihine kadar vadesi geldiği halde 
ödenmemiş bulunan; elektrik, doğalgaz, telefon veya su kullanımından  kaynaklanan borçları ile Maliye Bakanlığına 
bağlı vergi daireleri ile sosyal güvenlik kurumlarına olan ve 21/7/1953 tarihli 
ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun veya tâbi 
oldukları mevzuat hükümlerine göre takip edilen borçları, ilgililerin  sözleşme tarihinden itibaren iki ay içinde 
başvurmaları halinde, teminat aranmaksızın kanunî faiz oranı uygulanmak 
suretiyle yirmidört aya kadar tecil edilebilir. Bu 
kapsamdaki borçlar nedeniyle daha önce uygulanmış hacizler, yapılan ödemelere 
paralel olarak kaldırılır. 
              (4) Alacaklı ve borçlu taraflar arasında 
imzalanacak finansal yeniden yapılandırma 
sözleşmelerine bankalar ve diğer malî kurumlar dışında kalan alacaklılar da 
taraf sıfatıyla katılabilir. 
             (5) 
Türkiye Cumhuriyeti Ziraat Bankası Anonim Şirketi, Türkiye Halk Bankası Anonim 
Şirketi, Finansal Yeniden Yapılandırma Çerçeve 
Anlaşmalarına ve bu Anlaşmalar kapsamında borçları gerektiğinde ilave finansman 
da sağlanmak suretiyle yeniden yapılandırılan veya yeni bir itfa planına 
bağlanan borçlularla yapılacak finansal yeniden 
yapılandırma sözleşmelerine taraf olmaya yetkilidir.  
             (6) 
Tasarruf Mevduatı Sigorta Fonu ve Tasfiye Halinde Türkiye Emlak Bankası Anonim 
Şirketi, Finansal Yeniden Yapılandırma Çerçeve 
Anlaşmalarına ve bu Anlaşmalar kapsamında borçlu KOBİ’lerle yapılacak finansal 
yeniden yapılandırma sözleşmelerine ilave finansman sağlamamak kaydıyla taraf 
olabilirler. 
             (7) 
Finansal Yeniden Yapılandırma Çerçeve Anlaşmaları 
kapsamında finansal yeniden yapılandırma sözleşmesi 
imzalandığı takdirde, bu sözleşmeleri imzalayan KOBİ’lerden olan alacaklara ilişkin zamanaşımı, sözleşme 
tarihi itibarıyla kesilmiş sayılır.  
             (8) 
Alacaklı banka ya da diğer malî kurumlar tarafından bu 
Kanun kapsamındaki kredilere,  4/12/1984 
tarihli ve 3095 sayılı Kanuni Faiz ve Temerrüt Faizine İlişkin Kanuna 
dayanılarak bileşik faiz yürütülemez. 
             Vergi istisnaları ve teşvik 
belgeleri 
             MADDE 4 – (1) Finansal Yeniden 
Yapılandırma Çerçeve Anlaşmaları hükümleri kapsamında düzenlenecek finansal yeniden yapılandırma sözleşmeleri ve bu sözleşmeler 
kapsamında yapılacak işlemlerle ilgili olarak aşağıdaki hükümler 
uygulanır. 
             a) 
Çerçeve anlaşmalar ile sözleşmeler ve bunların belirlediği esaslar uyarınca 
yapılacak işlemler ve düzenlenecek kâğıtlar 1/7/1964 tarihli ve 488 sayılı Damga 
Vergisi Kanununa göre ödenecek damga vergisi ve 2/7/1964 tarihli ve 492 sayılı 
Harçlar Kanununa göre ödenecek harçlardan, 
             b) 
Çerçeve anlaşmalar ve sözleşmeler uyarınca alacaklı bankalar tarafından her ne 
nam altında olursa olsun tahsil edilecek tutarlar 13/7/1956 tarihli ve 6802 
sayılı Gider Vergileri Kanunu gereği ödenecek banka ve sigorta muameleleri 
vergisinden,  
             c) 
Çerçeve anlaşması ve düzenlenen sözleşmeler kapsamında kullandırılan krediler 
kaynak kullanımı destekleme fonundan, 
             ve 
diğer fonlar ile malî yükümlülüklerden istisna edilir. 
             (2) 
İstisna, alacaklı kuruluşların çerçeve anlaşması ve düzenlenen sözleşmeler 
uyarınca edindikleri varlıkları elden çıkardıkları hallerde de 
uygulanır. 
             (3) 
İstisna uygulaması, sözleşme hükümlerinin borçlu KOBİ’ler tarafından yerine getirilememesi veya getirilmemesi 
hallerinde alacağın hukukî yollardan tahsili aşamalarında ödenmesi gereken 
vergi, resim ve harçlar açısından da geçerlidir. 
             (4) 
5411 sayılı Bankacılık Kanununun  53 üncü 
maddesinin ikinci fıkrası uyarınca karşılık ayrılmış olan kısımlar hariç olmak 
üzere, sözleşme hükümleri uyarınca tahsilinden vazgeçilen alacak tutarları Vergi 
Usul Kanunu hükümlerine göre alacaklı için değersiz alacak, borçlu için ise 
vazgeçilen alacak olarak dikkate alınır. 
             (5) 
Sözleşme ile uygulamaya konulan işlemlerin gerçekleşmemesi halinde dahi, 
uygulanmış olan vergi, resim ve harç istisnaları geri 
alınmaz. 
             (6) 
Finansal yeniden yapılandırma sözleşmelerine göre 
borçları yeniden yapılandırılan ve yeni bir itfa planına bağlanan borçlu KOBİ’ler tarafından alınmış olan teşvik belgelerinin 
süreleri ile ihracat taahhüt süreleri, sözleşmeler ile belirlenen süreler kadar 
uzatılmış sayılır. 
             (7) Bu 
madde kapsamındaki istisnalara ilişkin olarak KOBİ’lere uygulanacak müeyyidelerden bankalara rücu edilecekler için, yeniden yapılandırmaya konu borç 
tutarının yüzde beşinin ödenmemiş olması şartı aranır. 
             (8) 
Kredilerin teminatlarının ya da alacaklı malî kurum 
tarafından iştirak olarak edinilecek KOBİ’nin varlık 
ve yükümlülüklerinin gerçeğe uygun değerine ilişkin değerleme, borçlu tarafından 
talep edilmesi durumunda, Kurulca ya da Sermaye 
Piyasası Kurulunca değerleme yapmaya yetkilendirilmiş kişi veya kuruluşlar 
tarafından yapılır.  
             Yürürlük 
             MADDE 5 – (1) Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe 
girer. 
             Yürütme  
             MADDE 6 – (1) Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu 
yürütür. 
29/12/2006  |