Beri gel, daha beri, daha beri,
bu yol vuruculuk nereye dek böyle?
Bu hır-gür, bu kavga nereye dek?
Sen bensin işte, ben senim işte.

Ne diye bu direnme böyle, ne diye?
Ne diye aydınlıktan kaçar aydınlık, ne diye?
Topumuz bir tek olgun kişiyiz, bir tek,
Ne diye böyle şaşı olmuşuz, ne diye?

Zengin yoksulu hor görür, ne diye?
Sağ soluna yan bakar, ne diye?
İkisi de senin elin, ikisi de,
Peki, kutlu ne, kutsuz ne?

Topumuz bir tek inciyiz, bir tek.
başımız da tek, aklımız da tek.
Ne diye iki görür olup kalmışız
iki büklüm gökkubbenin altında, ne diye?

Sen habire geveledur bakalım,
habire usul boylu (birlik çam ağacı) de,
sonu nereye varır bunun, nereye?

Şu beş duyudan, altı yönden
varını-yoğunu birliğe çek, birliğe.
Kendine gel, benlikten çık, uzak dur.
insanlara karıl, insanlara,
insanlarla bir ol.
İnsanlarla bir oldun mu, bir madensin, bir ulu deniz,
Kendinde kaldın mı, bir damlasın, bir dane.

Erkek arslan dilediğini yapar, dilediğini.
Köpek köpekliğini ededurur, köpekliğini.
Tertemiz can canlılığını işler, canlılığını.
Beden de bedenliğini yapar, bedenliğini.

Ama sen canı da bir bil, bedeni de,
yalnız sayıda çoktur onlar, alabildiğine,
hani şu bademler gibi, bademler gibi,
Ama hepsindeki yağ bir.

Dünyada nice diller var, nice diller,
ama hepsinde de anlam bir.
Sen kabları, testileri hele bir kır,
sular nasıl bir yol tutar, gider.
Hele birliğe ulaş, kavgayı, hır-gürü bırak,
can nasıl koşar, bunu canlara iletir.

Mevlana CELALEDDİN